Union film je osnovan davne 1978. godine u tadašnjoj Jugoslaviji. Sedamdesetih godina kinematografska delatnost se razvijala u tri grane: proizvodnja, distribucija i prikazivanje. Proizvodne i distributivne delatnosti se udružuju obezbeđujući apsolutni monopol na tržištu. Mesta za prikazivačke delatnosti nije bilo. U tom periodu bioskopska mreža u SFRJ je bila velika (1500 bioskopa). I pored činjenice da su tehnički uslovi bili katastrofalni (dvorane su bile oštećene, oprema zastarela) broj gledalaca u tom periodu iznosi 100 miliona. Ipak novca nije bilo dovoljno.

U cilju opstanka mali i veliki bioskopi se udružuju u organizaciju UDRUŽENJE PRIKAZIVAČA FILMOVA.

Union film je rođen.

U početku ulagana su skromna sredstva u filmske projekte i tada su nastali filmski klasici poput: Sećaš li se Doli Bel, Otac na službenom putu, Breme, Mirko i Slavko, Crvena zemlja.

Kako se nametala potreba za sopstvenom produkcijom nastaju serije filmova Zorana Čalića, Miće Miloševića, Dragoslava Lazića (Pejzaži u magli, Balkanski špijun, Šećerna vodica, Lude godine, Život je lep).

Za deset godina Union film je je stvorio 25 filmova i obezbedio status najveće produkcijske kuće.

Osamdesetih godina Union film počinje da uvozi filmove A produkcije i staje rame uz rame sa vodećim distributerima u zemlji.

Pojavom video rekordera, Union obezbeđuje video prava i počinje proizvodnju kaseta sopstvene produkcije koje su obuhvatale 24 filma. Vrlo brzo širi se i na inostrano tržište i izdaje ediciju filmova trajne umetničke vrednosti.

Novembra 2004. Kompanija se privatizuje i nastavlja uspešno da radi.

Union film je imao značajnu ulogu u razvitku srpske kinematografije u celosti.